De andere oprichters daarentegen waren van mening dat zij niet konden zingen en dat het oprichten van een koor, ja zelfs maar hun deelname aan een simpele repetitie, een belediging zou zijn voor de gevoelige oren.
OK, ze zouden wel een keer bij elkaar kunnen komen, een biertje drinken en „My Bonnie“of „Wir lagen vor Madagaskar“ of zoiets zingen.
Micha vond dat we shanties zouden moeten zingen. „Waarom eigenlijk? “ kwam ogenblikkelijk de vraag. “Wij zijn toch geen oude knarren?“ Nou ja, vooruit dan. Op Youtube zoek je een paar teksten en je bekijkt een paar shanty-videos. OK. Een repetitieruimte waar het gebeuren moest lag ook op maar 20 meter van het Landwehr-Kanal in Berlin-Kreuzberg. Niet aan zee, maar wel aan stromend water.
Inderdaad heeft Shanty Crew X-berg op de eerste repetitie „My Bonny“ gezongen en nog meer wat men zo in het algemeen als zeemansliedjes kent. De 6 oprichters moesten op aanwijzing van Micha „Der Hahn ist tot“ zingen om de zangstem vast te kunnen stellen. Dat was indrukwekkend voor de amateurs, en ook wel beangstigend. Men had het tot nu toe 50 jaar lang al met deze stem gedaan.
En nog wat:
De mannen moesten constateren dat hun zingen toch enigszins „pieperig“ klonk, en daar waren ze geen van allen blij mee!
Om hun gezicht te bewaren werd besloten dat alleen mannen mochten meezingen, en het zou ook wel aardig zijn om zo nu en dan eens zonder vrouwen bij elkaar te komen. Iedereen is geëmancipeerd en hoe je luiers verschoont weet intussen ook iedereen.
Vanaf het begin was het in elk geval duidelijk dat we niet erg dikwijls zouden kunnen repeteren omdat iedereen andere bezigheden had, zoals werk, familie, vrienden en luieren.
Al na twee repetities dreigde een optreden! Eén van de dames van de leden dacht dat het wel leuk zou zijn als de Crew op haar verjaardag zou optreden. Ze had ons nog niet horen zingen, maar de mannen voelden zich toch wel vereerd, te meer daar alle partners ook verwacht werden. Daar konden we ons als echte kerels vertonen, en de weinige „stemoefeningen“ wierpen al vruchten af. Het optreden was dan ook een succes.
Met strakke blik op de tekstbladen worstelden de shantymannen zich door hun liedjes. Het welwillende publiek luisterde en sommigen vonden dat het „best ging“. Uiteindelijk was het optreden werkelijk bemoedigend.
Nog steeds echter was niet duidelijk waarom de Shanty Crew shanties zingt. Geen van de leden kijkt naar Musikantenstadl, en de uitvoeringen van veel andere shantykoren toverden bij de Crew ook niet echt een glimlach op de lippen. De meeste leden zijn hun liefhebberij immers met Punk, Rock en Pop begonnen.
Als je shanties los ziet van Musikantenstadl dan blijkt dat ze in de kern eigenlijk gewoon volksliedjes en werkliedjes zijn. Dat is de aanleiding waarmee Shanty Crew X-berg zogezegd artistiek werkt. Dat komt ook de zangkunsten van de leden ten goede want volksliedjes kan iedereen zingen.
Met water, zee en scheepvaart hebben de Crew-leden weinig te doen. Eén heeft een opa die bij de Marine heeft gediend, één zeilt en is al bij windkracht 9 over de Doggersbank gevaren, maar de meesten gaan regelmatig naar het overdekte zwembad. Douchen doen ze regelmatig allemaal en daar komt de link met Shanty Crew X-berg: onder de douche kan iedere zanger namelijk oefenen …. en wel op de moeilijke Engelse teksten, die in hij een razend tempo ten beste moet geven. Voorbeeld hierbij zijn natuurlijk de „Dubliners“.
Met optredens raakt de Crew noch weleens van haar stuk. Privéfeestjes zijn intussen geen probleem meer. Maar bij straatfeesten en podiumoptredens zweten de jongens. Ze moeten er netjes uitzien, teksten van buiten kennen en dan ook nog zingen. Dat brengt de Crew soms van slag. Daaraan moet dan ook nog gewerkt worden.
Voor de toekomst:
Ieder van de intussen ca. 11 zangers moet een lied als „Shantyman“ brengen, want we willen een kleine videoclip maken. Het is al gelukt om in onze kleine home-studio in Berlin-Kreuzberg 9 titels op te nemen en ze op een CD te zetten. Die is bestemd voor vrienden of familieleden.
We hebben nog een doel:
We willen zo goed worden dat onze muziek ook onze kinderen aanspreekt, maar zover zijn we nog niet.
…. nog even terzijde. Tegen onze eigen verwachtingen in drinken we bij de repetities weinig. De Crew oefent relatief gediciplineerd
Kommentar verfassen